Magistraal bezopen
en christelijk moe
hangend aan mijn kruis
betast tegen mijn zinnen
gezet op dat wat
paradoxaal gevaar behelst
hopeloos verslaafd aan dat gevaar
en kruipend als slangenvlees over de vloer
weggesmolten
het vocht trekt de grond in
alwaar de wortel zich voedt
de boom die blijft bewegen in de wind
maar zaag bedwingt
en mens creëert kruis
waar ik van afhang