Ik laat me door de sneeuw hypnotiseren
De witte storm raast door me heen
De koude wordt mijn deken
Elke vlok rukt me uit elkaar
Opgelost en vergeten
tussen de wind en de bomen
Vlieg ik zonder geweten
blind en doof, alwetend
En als de aarde mij ontvangt
zal ik liggen en wachten
verspreid als as
Tot ik warm wordt als water
Zo zal ik smelten in een grond
in Nederland of geen land
op een planeet, in een heelal
dat ik ooit ijskoud vond